Broeksel
Ondergrondse, vergeten en afgesloten, ruimten. ‘Bijzondere’ plekken die nog eens onder bestaande metrostations gelegen zijn. Sommige plaatsen doen denken aan grotten, met mensenhanden gemaakt, grotten voorzien van ware stalactieten en stalagmieten.
Het vierkante beeld is het gevolg van snijden. Het zwart-wit beperkt de informatie, de vale groengele kleuren verdwijnen, de lelijkheid wordt getemperd, maar tegelijk beklemtoont het ook de leegte, de aandacht van de kijker gaat met het zwart-wit naar de ruimte en het ruimte-effect.
“ Meestal associëren we zwart met materie. We zeggen: het is een zwarte jas, een zwarte auto, een stuk zwart karton. Het woord ‘zwart’ is een afspraak, het duidt op donkerte die we als zwart omschrijven. Ik zie een zwarte auto in de zon. Hij schittert in het licht. Toch blijft het een ‘zwarte’ auto. In een volkomen donkere ruimte zien we geen verschil tussen wit en zwart. Zwarte materie kunnen we enkel zien als ze verlicht wordt. Alleen, in dit geval is hij niet meer zwart. Het mogelijk is om zwarte materie als wit af te beelden op een foto. Het heeft te maken met de belichting en zeker ook met het licht in de omgeving. “ (J.De Vos)
